takde tajuk untuk entry ni..:(
::: macam mane saya nak cerita ek...hurm..saya tak tahu nak bagi tajuk apa untuk entry kali ni, sebab.....entahlah..sebenarnya, dua tiga menjak ni, ada macam satu perasaan tak selesa tau..tak taulah perasaan ape, tapi gitulah..pada siapa? wuhoo...mane boleh bagi tahu..abeslah rahsia kitee...hik3...
::hohohoho..cam ni...erm, kawan? ada kawan? haiyaa...ini soalan bongok..mestilah ad kan..haha...kawan yang susah n senang bersama? ada? haiyaa...ni soalan dari darjah satu lagi..hey! yang soalan ni lah yang awak sume takde jawapan sampai hari ni tau...yelah...sebab tak jumpe lagi kan..?????
::: secara jujurnya, saya tak perlukan pun kawan yang senang dan susah...perghhh! ayat berlagak airen...ye betul lah..sebab saya tak mampu nak jadi macam tu bila orang perlukan saya...kadang2 saya sendiri tak mampu nak heppykan orang lain, dan saya sendiri tak mampu nak tolong orang dalam kesusahan dan diperlukan...tht's whylah saya cakap camtu..sebab orang kata.. " kalau kita sendiri tak boleh nak jadi kawan yang susah n senang bersama, camne kita nak dapat kawan cam tu".. ha! kenalah kat batang hidung saya..sebab saya bukan macam tu pun..lalala~~
:::: heloooo3!! amboi2...sedap sgt nak judge kite lepas kita cakap kita bukan kawan yang boleh susah n senang bersama...eleh3..:P
hurm..walaupun pada hakikatnya memang begitu, tapi tak semestinya saya bukan jenis kawan yang tak baik..saya boleh bile oang perlukan saya..ececeh..yo yo oo je...haha!~ perasan...tapi ikut maselah...huhu...
::: tapi betul ape..saya ada kawan yang sangat2 Allah uji dia dalam persahabatan...dia seorang yang sangat penyabar bagi saya..sangat3!! kalau saya jadi dia, tak taula...tapi itulah...Allah uji dia, Allah tak uji saya, sebab Allah tahu, saya tak akan sanggup terima ujian tu..:D kawan saya ni, kalau dia ada masalah je dengan kawan dia yang lagi satu ni..she's always need my advices..wahh~! rase macam pakar kauseling dah ni..heeww2.. ^^
::: selagi saya boleh tolong dia...saya akan tolong dia...saya bagi tahu dia satu je...Allah uji dia ni, same ade dia terima sebagai tambaham pahala dia, atau dia terima ujian Allah ni sebagai tambahan dosa dia....tu je saya bagi tau dia...kalau dia betul2 ikhlas dalam apa yang dia lakukan, insyaAllah, Allah akan balas..tak semestinya di sini.mungkin kat 'sana'...
::: satu je saya rasa kelebihan saya...*kelebihan lah sgt..haha! kalau nasihat orang dalam bab2 kawan ni, memang power..tapi sekali kene ke batang hidung sendiri..walaou! nk citer kat sape ni? haha erm..:( adalah! saya selalu citer kat mak saya...yelah...kalau saya ada masalah...mak saya ada..selagi mak saya ada, saya akan share sume ngn mak..
::: mak lebih penting...mak perlu tahu keadaan saya...saya seronok ke..saya penat ke..saya ape2 je lah..mak perlu tahu...kadang2 tepon mak, haiyaa...sedih maa....selalu cam tu...padahal dah bese dah duduk jauh2 ni..ntahlah kenapa bole masuk u ni, asal tepon mak jenak nanges, asal tepon mak je, rase sebak....nth pape! haha~! *kutuk diri sendiri..
::: hubungan dengan mak tu penting..lebih2 lagi saya sendiri lah..dalam rumah tu, kalau sebelum along kawen, perempuan hanya kami berdua..jadi, ape2 je...saya mesti ngn mak...basuh baju, makan, masak, lipat kain, sapu rumah, ape2 jelah..mesti ngn mak..mak..mak..mak..mak..takde orang lain...kami berdua...nak citer2 pun dengan mak...sume mak..mak layan je..ade sampai tu..mak tertidur...penat sgt dengat saya bercerita..wah!~ saya sekali dapat bercerita...mmg non stop..kalau boleh, x nak habes..haha..~!
::: kalau sesetengah orang, dia suke bercerita segala masalah dia ngn kawa dia, ngn bf dye..tapi saya tak..kalau saya nak cerita pun, syaa akan pastikan , saya citer kat mak dulu..biar mak tahu...tu lebih best! saya sayang mak saya lebih dari orang lain..she's my teacher, she's frens, she's my life...so, saya perlu bagi tahu dye..:D
::: hurm..dah lari topik kan? ha! sebab tu lah takde tajuk tuk entry ni..ni sendiri punye luahan hati di petang Ahad (25.3.2012)..huhu.... jadi..balik pada pokok pangkal...kalau kita rasa,kita takde kawan yang boleh jadi kawan susah n senang bersama...kita cari mak kita...mak tak akan tinggalkan kita..mak tak akan ada hanya waktu kita susah..mak ada tiap2 masa...kita senang, kita susah, kita sakit, kita ceria..mak sentiasa ada..tapi kita? camne? pasti ke ada untuk mak bile mak susah? mak sakit? pastikan ad ok! jangan jadi anak derhaka! tak cium bau syurga..nak masuk apatah lagi..@_@
::: so, conclusionnye...saya nak cakap, kawan tu perlu ada, kita tak boleh hidup tanpa takde kawan...sebab dunia kita tak akan mencabar...kerana kawanlah kita berjya, kerana kawanlah kita gagal, kerana kawanlah kita solehah, dan kerana kawan jugalah kita rosak..pilih kawan...pilih kawan...jangan jadi kawan makan kawan..jangan jadi kawan lupakan kawan..jangan jadi kawan yang tak kenang budi..hargai kawan anda...biar dyorang buang kita dari friendlist fb, tapi kita jangn buang dye dari hati kita..:)
::: semoga anda yang diluar sana, yang tak jumpa pun lagi kawan yang betul2 kawan...just go to ur mom, dad, ur brother n ur sister....dyorang lebih faham kita...try to love ur family more than u love ur friend...=D
::hohohoho..cam ni...erm, kawan? ada kawan? haiyaa...ini soalan bongok..mestilah ad kan..haha...kawan yang susah n senang bersama? ada? haiyaa...ni soalan dari darjah satu lagi..hey! yang soalan ni lah yang awak sume takde jawapan sampai hari ni tau...yelah...sebab tak jumpe lagi kan..?????
::: secara jujurnya, saya tak perlukan pun kawan yang senang dan susah...perghhh! ayat berlagak airen...ye betul lah..sebab saya tak mampu nak jadi macam tu bila orang perlukan saya...kadang2 saya sendiri tak mampu nak heppykan orang lain, dan saya sendiri tak mampu nak tolong orang dalam kesusahan dan diperlukan...tht's whylah saya cakap camtu..sebab orang kata.. " kalau kita sendiri tak boleh nak jadi kawan yang susah n senang bersama, camne kita nak dapat kawan cam tu".. ha! kenalah kat batang hidung saya..sebab saya bukan macam tu pun..lalala~~
:::: heloooo3!! amboi2...sedap sgt nak judge kite lepas kita cakap kita bukan kawan yang boleh susah n senang bersama...eleh3..:P
hurm..walaupun pada hakikatnya memang begitu, tapi tak semestinya saya bukan jenis kawan yang tak baik..saya boleh bile oang perlukan saya..ececeh..yo yo oo je...haha!~ perasan...tapi ikut maselah...huhu...
::: tapi betul ape..saya ada kawan yang sangat2 Allah uji dia dalam persahabatan...dia seorang yang sangat penyabar bagi saya..sangat3!! kalau saya jadi dia, tak taula...tapi itulah...Allah uji dia, Allah tak uji saya, sebab Allah tahu, saya tak akan sanggup terima ujian tu..:D kawan saya ni, kalau dia ada masalah je dengan kawan dia yang lagi satu ni..she's always need my advices..wahh~! rase macam pakar kauseling dah ni..heeww2.. ^^
::: selagi saya boleh tolong dia...saya akan tolong dia...saya bagi tahu dia satu je...Allah uji dia ni, same ade dia terima sebagai tambaham pahala dia, atau dia terima ujian Allah ni sebagai tambahan dosa dia....tu je saya bagi tau dia...kalau dia betul2 ikhlas dalam apa yang dia lakukan, insyaAllah, Allah akan balas..tak semestinya di sini.mungkin kat 'sana'...
::: satu je saya rasa kelebihan saya...*kelebihan lah sgt..haha! kalau nasihat orang dalam bab2 kawan ni, memang power..tapi sekali kene ke batang hidung sendiri..walaou! nk citer kat sape ni? haha erm..:( adalah! saya selalu citer kat mak saya...yelah...kalau saya ada masalah...mak saya ada..selagi mak saya ada, saya akan share sume ngn mak..
::: mak lebih penting...mak perlu tahu keadaan saya...saya seronok ke..saya penat ke..saya ape2 je lah..mak perlu tahu...kadang2 tepon mak, haiyaa...sedih maa....selalu cam tu...padahal dah bese dah duduk jauh2 ni..ntahlah kenapa bole masuk u ni, asal tepon mak jenak nanges, asal tepon mak je, rase sebak....nth pape! haha~! *kutuk diri sendiri..
::: hubungan dengan mak tu penting..lebih2 lagi saya sendiri lah..dalam rumah tu, kalau sebelum along kawen, perempuan hanya kami berdua..jadi, ape2 je...saya mesti ngn mak...basuh baju, makan, masak, lipat kain, sapu rumah, ape2 jelah..mesti ngn mak..mak..mak..mak..mak..takde orang lain...kami berdua...nak citer2 pun dengan mak...sume mak..mak layan je..ade sampai tu..mak tertidur...penat sgt dengat saya bercerita..wah!~ saya sekali dapat bercerita...mmg non stop..kalau boleh, x nak habes..haha..~!
::: kalau sesetengah orang, dia suke bercerita segala masalah dia ngn kawa dia, ngn bf dye..tapi saya tak..kalau saya nak cerita pun, syaa akan pastikan , saya citer kat mak dulu..biar mak tahu...tu lebih best! saya sayang mak saya lebih dari orang lain..she's my teacher, she's frens, she's my life...so, saya perlu bagi tahu dye..:D
::: hurm..dah lari topik kan? ha! sebab tu lah takde tajuk tuk entry ni..ni sendiri punye luahan hati di petang Ahad (25.3.2012)..huhu.... jadi..balik pada pokok pangkal...kalau kita rasa,kita takde kawan yang boleh jadi kawan susah n senang bersama...kita cari mak kita...mak tak akan tinggalkan kita..mak tak akan ada hanya waktu kita susah..mak ada tiap2 masa...kita senang, kita susah, kita sakit, kita ceria..mak sentiasa ada..tapi kita? camne? pasti ke ada untuk mak bile mak susah? mak sakit? pastikan ad ok! jangan jadi anak derhaka! tak cium bau syurga..nak masuk apatah lagi..@_@
::: so, conclusionnye...saya nak cakap, kawan tu perlu ada, kita tak boleh hidup tanpa takde kawan...sebab dunia kita tak akan mencabar...kerana kawanlah kita berjya, kerana kawanlah kita gagal, kerana kawanlah kita solehah, dan kerana kawan jugalah kita rosak..pilih kawan...pilih kawan...jangan jadi kawan makan kawan..jangan jadi kawan lupakan kawan..jangan jadi kawan yang tak kenang budi..hargai kawan anda...biar dyorang buang kita dari friendlist fb, tapi kita jangn buang dye dari hati kita..:)
::: semoga anda yang diluar sana, yang tak jumpa pun lagi kawan yang betul2 kawan...just go to ur mom, dad, ur brother n ur sister....dyorang lebih faham kita...try to love ur family more than u love ur friend...=D
we are best frend 4 ever =D *eh, pic ni smpena besday dye..tapi pic time aq dpt album All Your Love...*with luv* |
Comments